Mystieke Geschiedenis Horoscoop

Mystieke geschiedenis van de horoscoop

Mensen kijken al duizenden jaren naar de sterren voor begeleiding. Kaarten van de sterrenbeelden bestaan al langer dan kaarten van de wereld. Er zijn grotschilderingen, slagtanden en botten gevonden met de fasen van de maan.

Vroege beschavingen leefden in het ritme van de cycli van de natuur. Ze jaagden, oogstten en migreerden door te navigeren met de sterren. Technologische vooruitgang zorgden ervoor dat we niet meer afhankelijk van deze cyclus waren.

Astrologie is een methode om meer zelfbewustzijn te krijgen. Mensen interpreteren het leven door verleden, heden en toekomst te verweven. Astrologie helpt ons betekenis te vinden als we die nergens anders kunnen vinden.

Lees verder en kom meer te weten over de geschiedenis van de horoscoop.

Mesopotamië en de Babyloniërs

De Sumeriërs in Mesopotamië (een regio van West Azië) waren de eersten die de bewegingen van de planeten en sterren begonnen op te merken.

Zo rond 3000 voor Chr. registreerden en identificeerden ze de prominente sterrenbeelden en patronen. Binnen Mesopotamië werden de Babyloniërs de eerste grote astronomen. De Babyloniërs creëerden het eerste rad van de dierenriem.

Eind 5e eeuw voor Chr. verdeelden Babylonische astronomen de baan van de zon om de aarde in 12 gelijke sterrenbeelden. Die komen overeen met de 12 maanden van het jaar met elk 30 dagen. Elk sterrenbeeld bevatte 30 graden hemellengte, waardoor het eerste bekende hemel coördinatensysteem ontstond. Elk segment werd vaak geïdentificeerd door de naam van een dier.

De Grieken gaven later de term zodiak voor de dierenriem. Ze beschreven het als de zodiakos kyklos, ook wel ‘dierencirkel’ genoemd. Het woord horoscoop is afgeleid van de Griekse woorden “horo” wat “uur” betekent en “skopos” wat “waarnemer” betekent.

Hellenistisch Egypte

Na de bezetting van Alexander de Grote in 332 voor Chr. kwam Egypte onder Hellenistische heerschappij. In de stad Alexandrië creëerden astrologie geleerden de horoscopen. Babylonische astrologie werd samengevoegd met de Egyptische traditie van de dierenriem met decanaten.

Dit systeem had het Babylonische wiel van de dierenriem. Maar ook het Egyptische concept om het in 36 secties van elk 10 graden te verdelen. De Egyptenaren legden de nadruk op het decanaat, de planetaire goden en de 4 elementen. De ascendant is de berekening van de oostelijke horizon die in de ecliptica opkomt.

Vroege astrologie van de horoscopen werd gebruikt om astrologische grafieken te maken. De posities van de sterren, de zon en de maan werden gebruikt op het moment van iemands geboorte. Deze geboortekaarten werden gebruikt om de karaktereigenschappen van een persoon te lezen. Zelfs hun lot.

Het oude Griekenland en Rome

Rond 280 voor Chr. verhuisde Berossus (een priester uit Babylon) naar het Griekse eiland Kos. Daar onderwees hij de Grieken, astrologie en de Babylonische cultuur. Tegen de 1e eeuw voor Chr. werden 2 versies van astrologie op grote schaal beoefend. Het lezen van horoscopen en theürgische astrologie. De eerste zocht informatie over verleden, heden en toekomst. De laatste hield zich bezig met de sterren en persoonlijke transformatie.

De Grieken speelden een cruciale rol bij het naar Rome brengen van de astrologie. In de 1e eeuw na Chr. had de eerste keizer Tiberius al een hof astroloog, Thrasyllus van Mendes. In de 2e eeuw na Chr. was astroloog Claudius Ptolemaeus zo gefixeerd op het voorspellen van nauwkeurige horoscopen. Hij begon nauwkeurige wereldkaarten te maken. Zo kon hij de relatie tussen de geboorteplaats van de persoon en de sterren in kaart brengen. Daarvoor waren kaarten voornamelijk illustratief en symbolisch. Dus terwijl Ptolemaeus op zoek was naar astrologische kennis, hielp hij bij het ontwikkelen van kaarten zoals we die nu kennen. Hij bedacht zelfs de term geografie.

In 140 na Chr. publiceerde Ptolemaeus Tetrabiblos, een van de beroemdste astrologieboeken ooit geschreven. Het verklaart de belangrijkste elementen van astrologie. Tot op de dag van vandaag wordt dit gebruikt.

De rest van de wereld

Astrologie werd in de middeleeuwen een onderdeel van de cultuur. Het werd beoefend door artsen, astronomen en wiskundigen. India en China ontwikkelden hun eigen versies van de dierenriem. De westerse wereld gaf de voorkeur aan de Griekse astrologie.

Wiskunde hielp astrologen om geavanceerdere grafieken te ontwikkelen. Astronomie werd bestudeerd aan veel Europese universiteiten. Astrologie begon af te nemen toen de kerk aan de macht kwam. Het werd gezien als een impopulair bijgeloof tijdens de Inquisitie. In deze periode werd de beroemde astronoom Galileo Galilei schuldig bevonden aan ketterij. Hoe moest afstand doen van zijn astrologische overtuigingen om zijn leven te redden.

Gelukkig keerde het tij na de Tijdperk van de Verlichting (1650-1780). We blijven tot aan de dag van vandaag naar de sterrenhemel kijken voor onze horoscoop.